what can i
do sometimes?
rıhtım afakının
sızısıydı
sesim.
kimlerce doğum sancısı.
önceleri bir
ortodoksun kalbini yırtmıştır
şimdi
beyhude izlerin ıssız sayıklamaları
artık her günüm zehrinin ayrı seyri.
halbuki mırıldandığım
en yanık hülyam
ilmiklenirdi,
bavul ve yol niyahete varır gibi
düğümlenir, parlak ve hovarda atılır
düğümlerim, şaşalı bir ağustosu andırır
dünlerim, sonunda kararır
kandan
kalemim, damlaları eline usulca dolanıverir.
düşülecek çukur, çıkılacak yokuş
söylenecek söz kalmadıysa
kazılacaksa
mezarlar.
hatta adım,
haketmişse bir iç çekişi
gözünüzü kapatıp gidin buradan
artık her
yarınım hayalimin ayrı katli.
-ERTUĞRUL ERGÜÇLÜ