ŞİİR | meğer

MEĞER

Tepelik, çıplak bir yerde.

Kararan havanın ve

Gölgeli çınarın dibindeyim.

Kelimelerin arasında,

Cümlelerin sırasında,

Soğukla pençeleşmekteyim.

-

Tepelik, çıplak bir yerde.

Tozlu yüksek raflardan,

Düşen anılarımın,

Hayaletiyle dans etmekteyim.

-

Tepelik çıplak bir yerde.

Adsız, sıfatsız, karanlıklar içinde.

Zamansız bir alemin dibindeyim.

Dakikalar dakikasız, saniyeler saniyesiz.

Işıksızlığın ışığındayım.

-

Tepelik, çıplak bir yerdeyim.

Yersiz, göksüz bir boşluktayım.

Bedensiz bir biçimde, yalnız;

Zihnimle durmaktayım.

Meğer burası imiş

Meğer

Ölümden doğan

Ölümsüzlük bu imiş.

-mustafa safa türe